“En m’n zoon is dood”, zegt ze plompverloren tussen alle gedachtenassociaties door, die elkaar in rap tempo en vaak op rijm opvolgen. We vallen allebei even stil. Lees verder
Ik geef je een roosje, m’n Roosje
Beantwoorden
Rotterdamse ridderlijkheid
Er waren grote twijfels bij verzorgenden. Een paar jaar geleden was de kerstviering op een fiasco uitgelopen. Er was geen enkele interactie geweest met de bewoners. Teleurstelling alom. Dit jaar zijn Marinus, de geestelijk verzorger, en ik gevraagd om ‘het opnieuw te proberen’.
Bijna gemist
Bijna had ik het gemist.
Zó ziek
“Ik ben zó ziek”. Kokhalzend zit ze op haar stoel. Een lapje met ondefinieerbare vlekken op de armleuning binnen handbereik. Ze heeft een prachtige jurk aan, als altijd. Voorheen was ze schoonheidsspecialiste met een eigen salon. Nu woont ze sinds een jaar in een verzorgingstehuis. Zesenvijftig is ze.
Engelen bestaan
Jaap Bressers noemt het Carlosmomentjes: momentjes die ervoor zorgen dat iemand zich geen patiënt voelt, maar mens. Deze week maakte ik er één mee, een Carlosmomentje.